(23) Thalia | |
---|---|
Eigeschafte vum Orbit | |
Orbittyp | Hauptgürtelasteroid |
Grossi Halbax | 2,6275 AE |
Perihel; Aphel | 2,0125; 3,2424 AE |
Exzentrizität | 0,2340 |
Neigig vu dr Bahnebeni | 10,1480 ° |
Siderischi Umlaufzitt | 4,259 Johre |
Middleri Bahngschwindigkeit | 18,12 km/s |
Physikalischi Eigeschafte | |
Durmesser | ~107 km |
Masse | kg |
Middleri Dichti | g/cm3 |
Rotationsperiode | 12,312 h |
Albedo | 0,254 |
Absoluti Helligkeit | 6,95 |
Spektralklasse | S-Typ |
Gschichte | |
Entdecker | J. R. Hind |
Datum vu dr Entdeckig | 15. Dezember 1852 |
Älderi Bezeichnig |
Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe) |
D' (23) Thalia isch e Asteroid vum Asteroide-Hauptgürtel, wo am 15. Dezember 1852 vun John R. Hind entdeckt worre isch. Daift worre isch dr Himmelskörper uf d'Thalia, d'Muse vu dr komische Dichtig un Underhaldig.
D'Thalia beweggt sich ime Abstand vu 2,0125 (Perihel) bis 3,2424 (Aphel) astronomische Eiheite, in 4,26 Johre um d'Sunne. D'Bahn isch 10,1480° gege d'Ekliptik gneigt, d'Bahnexzentrizität betrait 0,2340.
D'Thalia het e Durmesser vu öppe 107 Kilometer. Si besitzt e relativ helli, silikatischi Oberflächi mit ere Albedo vu 0,254.
Lueg au Liste vu dr Asteroide